Popularne haluksy to nieprzyjemna dolegliwość stóp, z którą boryka się prawie połowa kobiet. Przyjrzyjmy się bliżej, co wywołuje haluksy i jak można je leczyć.

Produkty wspomagające w stosowaniu diety

Produkty wspomagające w stosowaniu diety

Sprawdź produkty wspomagające stosowanie diety:
Odchudzanie i oczyszczanie
Preparaty wapnia

Haluksy z punktu widzenia medycyny

Opisywany problem w terminologii medycznej to zwyrodnienie stawu śródstopno-paliczkowego. Objawia się ono odchyleniem dużego palca, co deformuje przednią część stopy. Paluch koślawy – hallux vaglus (łac.) jest schorzeniem, w którym pierwsza kość śródstopia łącząca się z paluchem zaczyna wystawiać poza naturalny rys wewnętrznej strony stopy. Ta deformacja składa się z kości i tkanki miękkiej. W konsekwencji zniekształcenia z czasem pojawia się stan zapalny, który będzie powodował dolegliwości bólowe i obrzęk.

Haluksy z punktu widzenia właściciela

Tyle lekarze. Co na to pacjenci? Abstrahując od potencjalnego bólu, życie codzienne z haluksami to przede wszystkim spory dyskomfort w poruszaniu się. Zniekształcone stopy wymagają odpowiedniego dopasowania obuwia, co w praktyce może okazać się niełatwym zadaniem. Problem z doborem butów wzrasta, kiedy interesują nas konkretne modele – np. buty w góry, buty do biegania lub eleganckie buty wyjściowe pasujące do konkretnej kreacji. W konsekwencji zdeformowanego kształtu stopy mogą pojawić się również otarcia skóry lub szybsze zużywanie się obuwia. Dla wielu kobiet stanowi to także problem estetyczny i zniechęca do noszenia butów z odkrytymi palcami i sandałów.

Preparaty na urazy

Preparaty na urazy

Niezbędne w każdej apteczce sterylne materiały opatrunkowe - gazy, bandaże i plastry - po które sięgniemy w przypadku skaleczeń, czy zranień.
Bandaże i gazy
Opaski i stabilizatory
Opaski elastyczne

Przyczyny powstawiania haluksów

Opisywane zwyrodnienie ma zdefiniowane przyczyny. Wśród nich najczęściej wymienia się: czynniki genetyczne (ok. 75% problemów tego typu ma tło dziedziczne), siedzący tryb życia, noszenie butów na obcasie lub z wyprofilowanym w formie trójkąta czubkiem, płaskostopie, dysfunkcje stawu (np. hipermobilność, reumatoidalne zapalenie stawów), spędzanie długich godzin na stojąco, a także praktykowanie tańca klasycznego lub baletu, co powoduje obciążenie i ucisk stóp. Jak wspomnieliśmy we wstępie, problem haluksów dotyczy głównie płci pięknej. Jest to spowodowane nie tylko typem noszonego obuwia, ale specyfiką układu mięśniowo-stawowo-więzadłowego, który jest z reguły słabszy niż u mężczyzn, oraz nieco inną budową stóp.

Diagnoza i leczenie haluksów

W przypadku zauważenia deformacji przedniej części stopy porady należy szukać u lekarza ortopedy lub podologa. Diagnoza zwykle składa się z trzech części: wywiadu, badania zwyrodnienia stawu i uszkodzeń tkanek miękkich oraz RTG stopy. To od decyzji specjalisty zależy, jaka będzie forma terapii. W większości przypadków dolegliwość nie wymaga ingerencji w formie operacji. Pierwszym sposobem walki z haluksami może być zmiana obuwia i złych przyzwyczajeń. Jeśli objawom dodatkowo towarzyszy ból, stosuje się środki przeciwzapalne lub plastry i żelowe osłony na haluksy nasączone działającym kojąco olejkiem.

Popularnym sposobem leczenia haluksów są ortezy lub gumowe kliny, które korygują ustawienie palucha. Alternatywnym rozwiązaniem plastry utrzymujące paluch w odpowiedniej pozycji i stymulujące dodatkowo mięśnie odpowiadające za jego postawę. Ich przewagą nad klinami czy ortezami jest to, że nie utrudniają one codziennych aktywności. Popularne są również opatrunki. Osoby borykające się ze zwyrodnieniem palucha mogą także stosować specjalnie wyprofilowane (z myślą o indywidualnej specyfice stopy pacjenta) korygujące wkładki do butów. Dodatkowo, lekarz może zalecić także ćwiczenia rozciągające stopy i zabiegi fizykoterapii, albo – jeśli deformacja palucha jest związana z płaskostopiem – stosowanie silikonowych wkładek lub pelot korygujących.

W przypadku zaawansowanego stopnia zwyrodnienia, kiedy środki zachowawcze mogą okazać się niewystarczające, konieczne będzie leczenie operacyjne. Istnieje kilka sposobów wykonywania zabiegów – jedne skupią się na ingerencji w kość, inne na operowaniu tkanek miękkich. W zależności od formy zabiegu, być może nie obejdzie się bez kilkudniowego pobytu w szpitalu, konieczności unieruchomienia stawu oraz rehabilitacji (trwającej nawet do 2 miesięcy) umożliwiającej powrót do pełnej sprawności.