Niedoczynność tarczycy jest zespołem objawów występujących w konsekwencji deficytu hormonów produkowanych przez tarczycę. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, po czym możesz rozpoznać niedoczynność tarczycy.
Produkty wspomagające w stosowaniu diety
Czym jest niedoczynność tarczycy?
Jednymi z wielu czynników regulujących pracę naszego organizmu są hormony. Jeśli któregoś z nich w ciele jest za mało (lub zbyt dużo), może dojść do odchyleń w postaci zaburzeń zdrowia. Jednym z ich przykładów jest niedoczynność tarczycy. W poprzednim artykule wspomnieliśmy o nadczynności tarczycy, a więc sytuacji, w której ten nieparzysty gruczoł zlokalizowany w szyi produkuje zbyt dużo hormonów: T3 (trójjodotyroniny), T4 (tyroksyny) i kalcytoniny. O niedoczynności możemy mówić wtedy, kiedy we krwi jest zbyt mało tych trzech substancji. Pracę tarczycy reguluje z kolei hormon TSH produkowany w przysadce mózgowej.
Na chorobę zapadają przede wszystkim kobiety (chorują 5 razy częściej niż mężczyźni), a ryzyko zachorowań wzrasta wraz z wiekiem.
Rodzaje i objawy niedoczynności tarczycy
Schorzenie może przybierać dwie formy: subkliniczną i kliniczną. Pierwsza z nich jest także określana mianem utajnionej, druga – pełnoobjawowej. Poszczególne symptomy będą zależne od typu niedoczynności tarczycy.
Subkliniczna niedoczynność tarczycy – łagodniejsza wersja choroby, której objawy są często niezauważalne. U osób dorosłych przyjmują postać zmęczenia, obniżenia nastroju, a więc dolegliwości, które można mylnie przyporządkować do innych problemów zdrowotnych. U dzieci ta postać choroby może mieć następujące symptomy: długotrwałej żółtaczki, zaburzenia rozwoju fizycznego i psychicznego oraz bólów głowy, kłopotów z cerą i włosami. Niezdiagnozowana lub zaniedbana utajniona niedoczynność może ewoluować w kierunku postaci niedoczynności klinicznej.
Pełnoobjawowa niedoczynność tarczycy – objawia się w bardziej dotkliwy sposób niż wersja subkliniczna. Chory może u siebie zdiagnozować szereg zmian, a wśród nich: problemy z zaparciami, zesztywniałe mięśnie, bóle stawów, duszności. U osób borykających się z tą formą niedoczynności mogą pojawić się też problemy z koncentracją, pamięcią, nachodzące fale zimna i bóle głowy. Cierpią także skóra (staje się sucha i chropowata – szczególnie na łokciach i kolanach) i włosy (kruchość i łamliwość). Jednym z flagowych objawów niedoczynności tarczycy jest wzrost masy ciała widoczny także po pełnym kształcie twarzy i powiększonym podbródku.
Preparaty z kategorii zdrowa żywność
Przyczyny niedoczynności tarczycy
Z uwagi na powody powstawania wyróżniamy trzy grupy niedoczynności tarczycy.
Niedoczynność pierwotna – spowodowana zaburzeniami pracy gruczołu tarczowego. Niedoczynność pierwotną mogą powodować: choroba Hashimoto (przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy), pozostałe rodzaje zapaleń tarczycy, usunięcia (także częściowe) tarczycy, terapia radiojodem, deficyt jodu w otoczeniu, stosowanie niektórych leków, wrodzona niedoczynność tarczycy. W przypadku niedoczynności pierwotnej objawy są najbardziej wyraziste i dokuczliwe.
Niedoczynność wtórna – spowodowana zmniejszoną produkcją hormonu TSH produkowanego przez przysadkę mózgową, który stymuluje pracę gruczołu tarczycowego. Ten rodzaj niedoczynności może być konsekwencją niewydolności przysadki spowodowanej nowotworem lub uszkodzeniem w wyniku urazu.
Niedoczynność trzeciorzędowa – występuje gdy podwzgórze nie produkuje wystarczające ilości THR (tyreoliberyny), co przekłada się na słabszą pracę przysadki (niższą produkcję TSH), a w rezultacie także dysfunkcję tarczycy. Może pojawiać się w rezultacie nowotworu w okolicach podwzgórza lub sarkoidozy. Ten rodzaj tarczycy występuje najrzadziej.
