Astygmatyzm to jedna z trzech najczęstszych wad wzroku. Z dzisiejszego artykułu dowiesz się, z czego wynika astygmatyzm, jakie są jego konsekwencje i jak można je niwelować. Zapaszmy do lektury!
Produkty wspomagające w stosowaniu diety
Z czego wynika astygmatyzm?
Astygmatyzm to zaburzenia widzenia spowodowane dysfunkcją rogówki – brak kulistości rogówki (astygmatyzm rogówkowy – 98% tej przypadków wady wzroku) lub soczewki (astygmatyzm soczewkowy). Obie nieprawidłowości skutkują tym, że wpadające do oka światło skupia się na dwóch punktach zamiast na jednym – siatkówce. Ta niezborność powoduje powstanie problemu nieostrej widoczności. W niektórych przypadkach astygmatyzm soczewkowy powstaje w konsekwencji zaćmy. Komplikacja może występować w parze z krótkowzrocznością i nadwzrocznością. W sytuacji, kiedy mamy do czynienia z niewielkimi zaburzeniami wzroku, zachowania kompensacyjne oka mogą zniwelować braki i zapewnić prawidłowy obraz (np. poprzez zezowanie lub akomodację).
Leki, suplementy i inne preparaty do oczu
Objawy astygmatyzmu
Nadrzędnym symptomem opisywanego zaburzenia jest trudność z ogniskowaniem widzenia na danych obiektach. Objawia się to niewyraźnym widzeniem z bliska i daleka. Do tego dochodzą jeszcze komplikacje w postaci np.: widzenia linii prostych jako krzywych lub problem z utrzymaniem jednakowej ostrości widzenia linii pionowych i poziomych występujących koło siebie. Niektóre osoby cierpiące na astygmatyzm zgłaszają trudności z widzeniem ostrych konturów, co może powodować poczucie zaburzenia przestrzeni. Ale problemy z widzeniem to jedyne komplikacje doświadczane przez astygmatyków. W następstwie schorzenia mogą też pojawić się bóle głowy w okolicy czoła, przekrzywienia ustawienia głowy czy mrużenie oczu.
Rozpoznanie i leczenie astygmatyzmu
W przypadku wystąpienia powyżej opisanych objawów, warto skonsultować się z lekarzem okulistą, który precyzyjnie określi zakres i przyczynę zaburzeń. W tym celu przeprowadza się badania topografii rogówki, keratometrii lub wideokeratografię komputerową. W domowym zaciszu można wykonać także test tzw. lustro astygmatyczne. Jego rezultat może zwiększyć naszą świadomość, jednak nie powinien zastępować wizyty u specjalisty.
Jakie kroki należy podjąć, kiedy już diagnoza będzie potwierdzona? Jakość objawów jest uzależniona od nasilenia astygmatyzmu. Część przypadków ma tak łagodną formę, że nie ma wpływu na codzienne obowiązki i przyjemności. W tym wypadku astygmatyzm nie wymaga korekty. Bardziej zaawansowane stadia choroby pociągają konieczność niwelowania symptomów za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych, a niektóre nawet leczenia operacyjnego. Współczesna chirurgia refrakcyjna pozwala na zmianę kształtu rogówki za pomocą różnych typów laserów.
Kto jest zagrożony chorobą?
Najwięcej przypadków astygmatyzmu to wady wrodzone, którym nie sposób zapobiec. W związku z tym, że większość przypadłości ma tło genetyczne, jego wystąpieniem zagrożone są osoby, u których w rodzinie odnotowano astygmatyzm w poprzednich pokoleniach. Zdecydowanie rzadziej opisywane schorzenie jest rezultatem mechanicznego uszkodzenia rogówki, np. w efekcie obrażeń oka. Choć są to marginalne przypadki, nie należy zapominać o ochronie twarzy podczas wykonywania prac, które mogą być niebezpieczne dla oka.
