Nadczynność tarczycy to problem, z którym borykają się głównie kobiety w różnym wieku. Dowiedz się, czym spowodowane są komplikacje, jak rozpoznać jej objawy oraz jak wygląda leczenie tej przypadłości.
Produkty wspomagające w stosowaniu diety
Czym jest tarczyca i jej nadczynność?
Zacznijmy od początku, a więc od zdefiniowania tego, co kryje się pod pojęciem tarczycy. Otóż gruczoł tarczowy ulokowany jest w dolnej części szyi i ma wielkość opuszka kciuka dorosłego człowieka. Jego funkcjonowanie reguluje przysadka mózgowa za pomocą hormonu TSH. Głównym zadaniem tarczycy jest zaopatrywanie krwi w dwa hormony: trójjodotyroninę (T3) oraz tyroksynę (T4). Oba pełnią w organizmie bardzo ważne role: pobudzając przemianę materii, regulują wytwarzanie energii, wpływają na proces dojrzewania płciowego i współodpowiadają za właściwy rozwój układu kostnego, mięśniowego i nerwowego. Dodatkowo mają wpływ na pracę serca, syntezę białek i przemianę węglowodanów. Są niezmiernie istotne także w okresie ciąży, ponieważ pobudzają rozwój płodu. Nadczynność tarczycy jest więc zaburzeniem, w rezultacie którego do krwi uwalnianych jest zbyt wiele hormonów T3 i T4, co zagraża poprawnej pracy organizmu.
Nadczynność tarczycy – grupy ryzyka
Najczęściej na opisywane zaburzenie cierpią kobiety w wieku 20 – 40 lat. Ze statystyk wynika, że panie borykają się z nim nawet 7 – 10 razy częściej niż mężczyźni. Komplikacje rzadko dotykają dzieci. Grupą, która w razie wystąpienia nadczynności tarczycy powinna być objęta specjalną opieką są kobiety ciężarne.
Przyczyny nadczynności tarczycy
Powodów schorzenia jest wiele i są one mocno zróżnicowane. W pierwszej kolejności wielu lekarzy wskazuje na kwestie psychosomatyczne – lęk, smutek, stres czy irytację w dużej dawce. Do zaburzeń tarczycy mogą prowadzić także zaburzenia hormonalne związane z menopauzą, przewlekłe choroby zakaźne, a także przyjmowanie zbyt dużej ilości hormonów tarczycy. Winą za jej wystąpienie obarcza się również chorobę Gravesa-Basedowa oraz guzki toksyczne. Rzadziej za wywołanie zaburzeń pracy gruczołu tarczowego odpowiadają hormon produkowany przez łożysko podczas ciąży i choroby przysadki.
Preparaty z kategorii zdrowa żywność
Objawy nadczynności tarczycy
Niektóre z objawów nadczynności (ale także niedoczynności) tarczycy mogą przypominać symptomy chorób afektywnych (depresji, zaburzeń dwubiegunowych): trudności ze skupieniem uwagi, bezsenność, dynamiczne zmiany nastrojów, objawy lękowe. Wśród pozostałych dolegliwości znajdują się: osłabienie mięśni, biegunki, drżenie rąk, kołatanie serca, duszności, nienaturalna drażliwość, nadwrażliwość na wysoką temperaturę, nadmierna potliwość, przyspieszona przemiana materii, spadek wagi, swędząca skóra, przerzedzające się włosy, kruche paznokcie oraz łzawienie. Zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn choroba może powodować komplikacje z funkcjonowaniem układu rozrodczego. U pań będą to zakłócone i skąpe cykle miesiączkowe, u panów – zaniżone libido, zaburzenia wzwodu, spadek jakości nasienia, które w obu przypadkach mogą prowadzić nawet do niepłodności.
Nadczynność tarczycy – rozpoznanie i leczenie
Osoby, które zauważyły u siebie nasilone powyższe objawy, powinny udać się do lekarza rodzinnego. Po przeprowadzonym wywiadzie doktor może zaproponować wykonanie badania krwi, które pozwoli wskazać poziom hormonów T3, T4 i TSH. W przypadku stwierdzenia odchyleń od norm, zaleca się kolejne badania (USG, scyntygrafia, prześwietlenie klatki piersiowej, biopsja) w celu określenia rodzaju i rozmiarów zmian. W zależności od wyników badań, etapy rozwoju zaburzenia i stanu zdrowia pacjenta, lekarze mogą zaordynować różne metody kuracji. Jedną z nich jest przyjmowanie leków przeciwtarczycowych hamujących produkcję hormonów tarczycy. Innym sposobem jest przyjmowanie jodu promieniotwórczego. Metoda ta jest niedozwolona w przypadku kobiet ciężarnych, a jeszcze co najmniej 6 miesięcy po jej zakończeniu radioterapii kobieta nie powinna zachodzić w ciążę. Jeśli istnieje podejrzenie raka tarczycy lub w sytuacji, gdy guzek uciska tchawicy, można zastosować również leczenie operacyjne.
