Dieta paleo to jeden z najmodniejszych ostatnimi czasy sposobów odżywiania. Na czym polega i jaki może mieć wpływ na Twoją sylwetkę i zdrowie? O tym przekonasz się po lekturze dzisiejszego artykułu.

Dieta paleo – podstawowe zasady

Reguły żywienia zgodne z dietą paleo zakładają wykreślenie z jadłospisu produktów, których nie spożywali nasi przodkowie w paleolicie. Co zatem lądowało na talerzach praludzi? To, co zebrali lub upolowali – czyli głównie warzywa, owoce i mięso. Dieta paleo pomija produkty zbożowe i nabiałowe. Dlaczego? Bo tych też próżno szukać w najstarszej epoce kamiennej. Ten sposób odżywiania na czele listy makroskładników stawia białko. Jest ono głównym źródłem siły i wytrzymałości. Na cenzurowanym są natomiast tłuszcze i węglowodany, szczególnie pochodzenia zbożowego.

Pożywienie człowieka XXI wieku ma niewiele wspólnego z tym, co jedli pierwsi ludzie. W końcu byliśmy świadkami rewolucji żywieniowej przez ostatnie pół wieku. Dziś trudno jest nam wyobrazić sobie codzienne menu bez produktów wysokoprzetworzonych. Na naszym stole lądują te wytwarzane na masową skalę i poddawane różnym procesom ulepszania. Przetworzone jedzenie ma wiele zalet – może być smaczne, tanie i łatwo dostępne. Nie jest ono jednak przyjazne dla naszego układu trawiennego. Dlatego właśnie dieta epoki kamienia łupanego wystrzega się przetworzonego jedzenia.

Co można, a czego nie w diecie paleo?

Ten sposób odżywiania stawia przede wszystkim na produkty organiczne i świeże. Wśród nich dominują chude mięso i ryby będące dobrymi źródłami białka oraz węglowodany i błonnik z owoców oraz warzyw. Jadłospis paleo charakteryzuje się też występowaniem produktów bogatych w witaminy i minerały oraz tych o niskim ładunku zasadowym. Dla przykładu, osoby stosujące ten rodzaj diety będą sięgać po: mięso z kurczaka, jagnięcinę, indyka, dorsza, tuńczyka, jajka, orzechy, grzyby, sezonowe warzywa i owoce. Jest też druga strona medalu, a więc produkty, które „dieta jaskiniowców” odrzuca. Na jej czele znajdują się pozycje z dodatkami konserwantów, ulepszaczy smaków, spulchniaczy, cukrów prostych, syropu kukurydzianego, olejów rafinowanych oraz dużych ilości soli. Osoby stosujące się do zasad paleo pogardzą więc: przetworzonym mięsem (np. parówki, mielonki), ziemniakami, roślinami strączkowymi, tradycyjnym makaronem, pieczywem zbożowym, mlekiem i produktami pochodzenia nabiałowego.

Dieta Paleo – wady i zalety

Sformułowane przez dr Lorena Cordaina zasady żywienia mają swoich zagorzałych zwolenników, ale również grono sceptyków, którzy podchodzą do nich z dystansem. Wiele osób, które stosują się do zaleceń paleo – pomimo tego, że dieta nie zakłada ograniczeń ilościowych – odnotowuje spadek wagi z racji na spożywanie produktów łatwiej przyswajalnych przez organizm. Opisywana dieta będzie także korzystna dla osób zmagających się nietolerancją laktozy i glutenu, których paleowcy również powinni się wystrzegać.

Z drugiej jednak strony, z opartej na chudym mięsie diety nie będą mogli skorzystać weganie i wegetarianie. Jej krytycy punktują również to, że pełne stosowanie się do zaleceń diety jest czasochłonne i nie należy do tanich przyjemności. Wyeliminowanie z karty dań produktów zbożowych może mieć też negatywne konsekwencje w postaci braku niektórych witamin (np. z grupy B. Brakować może również niektórych pierwiastków: cynku, miedzi lub selenu). Co gorsza, dieta paleo może  powodować zaburzenia koncentracji i negatywnie wpływać na pracę mięśni. Faktem jest to, że długotrwałe efekty tej diety nie zostały do tej pory potwierdzone żadnymi badaniami naukowymi. Dlatego trudno ostatecznie przesądzać o jej wszystkich wadach i zaletach.