Farmakoterapia to jedna z form leczenia zarówno drobnych schorzeń, jak i poważnych chorób. Odpowiednio dobrany preparat pomaga nam m.in. uśmierzyć ból, dodaje sił czy walczy z groźnymi bakteriami. Niestety, wśród osób zażywających leki są też i te, które cierpią na lekomanię, czyli uzależnienie od leków. Czym objawia się zależność lekowa i jak ją leczyć?
Produkty wspomagające w stosowaniu diety
Lekomania może dotknąć każdego z nas
O lekomanii mówimy wtedy, gdy pacjent niepotrzebnie przedłuża stosowanie leku i systematycznie zwiększa jego dawkę. Dlaczego tak się dzieje? Powodów może być kilka. Jednym z nich jest… zła decyzja lekarza. Zbyt duże dawki leku lub długa terapia z małymi dawkami środka farmakologicznego mogą znacząco wpłynąć na zależność lekową pacjenta. Niekiedy skuteczność leków tak działa na chorego, że celowo zażywa on kolejne dawki, aby uniknąć bólu czy np. na nowo przeżyć stan euforii czy spokoju, który wywoływało zażycie danego preparatu. Wśród leków uzależniających znajdują się m.in. leki antydepresyjne, nasenne i uspokajające, które zawierają pochodne benzodiazepiny. Spora część lekomanów jest uzależniona od opioidów, czyli leków uśmierzających ból. Nie można zapomnieć również o lekach dopingujących, hormonalnych, a nawet suplementach diety.
Uzależnić mogą zatem leki na receptę, jak i te ogólnodostępne. W ostatnich latach nagłaśniano problem młodych osób z nadużywaniem m.in. syropu na kaszel czy kropli do nosa. Według badań w grupie osób najbardziej narażonych na uzależnienie od leków są osoby borykające się już z uzależnieniem od innych substancji psychoaktywnych, osoby samotne, cierpiące na bezsenność, depresję, mające lęki czy nerwicę. W grupie ryzyka są też kobiety po 50 roku życia i seniorzy, którzy często każdego dnia muszą zażywać po kilka różnego rodzaju leków. Wspomniane już problemy osób młodych z lekomanią to także, niestety, nierzadkie sytuacje.
Produkty z kategorii zdrowa żywność
Objawy lekomanii
W większości przypadków osoba chora robi wszystko, aby zataić przed bliskimi i lekarzem swój problem. Ba! Nierzadko pacjent nie przyznaje się do uzależnienia sam przed sobą. Lekomania znacząco wpływa na stan fizyczny i psychiczny chorego. Po pierwsze, każdy z nas wie, że długa farmokoterapia oraz zażywanie nieodpowiedniej dawki leków powoduje zmiany w organizmie człowieka i wpływa na zaburzenia pracy organów.
Po drugie, uzależnienie od czegokolwiek upośledza funkcje poznawcze. Chory może być obojętnym, najważniejsze dla niego jest zdobycie zapasów leków. Gdy nie ma przy sobie danego środka, wpada w panikę lub ma lęki. Bardzo często objawy lekomanii przypominają zespół abstynencyjny. Pacjent może mieć zatem napady paniki, drżenie mięśni, omamy, być drażliwym, cierpieć na zaburzenia snu, mieć problemy z koncentracją, a nawet mową. Głód leku sprawia, że celem jest zdobycie i zażycie leku.
Nierzadko chory próbuje wyłudzić od lekarza receptę na kolejne opakowanie leku lub decyduje się „leczyć” u kilku lekarzy jednocześnie, aby każdy z nich wypisał mu po recepcie. Manipulacja czy udawanie objawów choroby, aby móc otrzymać lek, to jedne z metod działania lekomana. Celowe przedłużanie zażywania leku staje się niezbędne do codziennego funkcjonowania. Dawka preparatu jest regularnie zwiększana, ponieważ organizm przyzwyczaja się do jego działania i potrzebuje większej ilości danej substancji, aby uzyskać pożądany efekt. Jaki? Panika i lęk ustępują euforii i przypływie sił. Chory jest spokojniejszy, czuje się lepiej, jednak stan ten jest chwilowy. Co więcej, coraz większe dawki mogą być przyczyną zatrucia organizmu, a nawet zakończyć się zgonem chorego.
Leczenie zależności lekowej
Lekomania to problem nie tylko chorego, ale też i jego bliskich. To właśnie wsparcie rodziny czy przyjaciół jest jednym z ważniejszych elementów terapii. Osoba chora, świadoma swojego problemu, powinna pod nadzorem lekarza stopniowo zmniejszać dawkę uzależniającego preparatu. Najlepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie się na terapię do ośrodka leczenia uzależnienia. Opieka psychiatryczna i psychologiczna (terapia grupowa lub indywidualna) idą w parze z farmakologią. Leczenie jest długie i trudne dla chorego, jednak konieczne.
