Jedną z przypadłości, która w równym stopniu dotyka mężczyzn, jak i kobiety, jest łupież. Dolegliwość wywołuje rodzaj grzyba drożdżopodobnego, który jest obecny na skórze człowieka. Dopiero jego chorobowe namnażanie, widoczne zazwyczaj jako białe lub żółte łuski na włosach, jest powodem do niepokoju.

Pochodzenie łupieżu

Za powstawanie charakterystycznych białawych najczęściej łusek odpowiada żyjący na skórze grzyb Pityrosporum ovale. Wystarczy osłabienie organizmu, zmiany hormonalne czy przegrzewanie skóry głowy, aby grzyb zaczął się namnażać, doprowadzając do powstania stanu zapalnego skóry. Przypadłość najczęściej diagnozuje się u nastolatków czy kobiet przechodzących menopauzę, natomiast u dzieci łupież obserwuje się niezwykle rzadko. Co ciekawe, dolegliwości związane z łupieżem są mniej nasilone latem, bowiem odsłonięta skóra głowy poddawana jest przeciwzapalnemu działaniu promieniowania UV. Choroba nie ma wpływu na skłonność do wypadania włosów, na co z pewnością wpływa łojotok, częściowo związany z jej występowaniem.

Jak zdiagnozować łupież?

Pod wspólną nazwą „łupież” (pityriasis capillitii) w rzeczywistości kryją się dwa schorzenia, które nieco się różnią objawami. U wielu osób występuje łupież suchy, który może być spowodowany albo przez stan zapalny skóry, spowodowany namnażaniem Pirytosporum ovale, albo też przez błędną pielęgnację włosów i stosowanie produktów, które podrażniają skórę głowy. Suchy odmiana może być wywołana przez kosmetyki profesjonalne, a rozpoznaje się go po występowaniu na włosach białych łusek. Natomiast łupież tłusty przylega do włosów i do skóry głowy. Ten rodzaj ściśle wiąże się z nadprodukcją łoju, dlatego także łuski łupieżu są żółtawe. Za powstanie łupieżu żółtego odpowiada nadmierne łuszczenie naskórka, spowodowane przez odchody Pirytosporum, które prowadzą do stanów zapalnych skóry i nadmiernego swędzenia skóry.

Jak wyleczyć łupież?

Zwykle leczy się go specjalnymi szamponami, które dobiera się w zależności od rodzaju łupieżu. Łupież tłusty zwalczą szampony, w których składzie znalazły m.in. pirytionian cynku czy siarczan selenu. Wymienione składniki zwalczają grzyby, które zbyt gwałtownie się rozmnożyły. W wielu szamponach pojawia się także kwas salicylowy, który delikatnie złuszcza naskórek, zmniejszając łojotok oraz pozwalając na przenikanie substancji leczniczych w głąb skóry. Takie szampony można stosować najwyżej dwa razy w tygodniu, w pozostałe dni należy umyć włosy łagodnym szamponem. Natomiast jeśli na włosach pojawił się łupież suchy, wystarczy w zupełności stosowanie szamponu przeciwłupieżowego, który można kupić w każdej drogerii. Po wyleczeniu łupieżu konieczne jest sporadyczne stosowanie szamponu w celu podtrzymania efektów kuracji. Jeśli jednak po kilkukrotnym stosowaniu różnych preparatów problem z łupieżem nadal występują, należy się zgłosić do dermatologa. Wyleczenie może zapewnić stosowanie doustnego leku przeciwgrzybicznego oraz – zewnętrznie – płukanek zawierających kwas salicylowy i słaby steryd.

Domowe sposoby na łupież

Miłośnicy metod naturalnych mogą spróbować zwalczyć pityriasis capillitii stosując napary i naturalne mikstury. Jednym z takich leków jest napar z tymianku, który należy wcierać w skórę głowy po każdym umyciu. Tymianek ma działanie grzybobójcze, dlatego zaleca się go przy zwalczaniu głównie łupieżu tłustego. Przy tej samej dolegliwości można spróbować codziennego wcierania soku z cytryny w skórę głowy. W odróżnieniu od naparu z tymianku, sok z cytryny po kilku minutach należy spłukać. Na łupież suchy może pomóc natłuszczanie skóry. W tym celu stosuje się maseczkę z oliwy z oliwek, którą należy wetrzeć w skórę głowy. Po 20 minutach włosy należy umyć łagodnym szamponem. Każda z tych metod może stanowić dodatkowe wsparcie w leczeniu łupieżu.

W przypadku dzieci o łupieżu mówi się dopiero u dzieci starszych, pomiędzy 6. a 10. rokiem życia. Jego objawy nasilają się u nastolatków, u których występują również problemy z łojotokiem. U nastolatków stosuje się szampony na bazie siarki, czasem sięga się także po terapię hormonalną, którą stosuje się przy nadmiernej produkcji łoju przez skórę. Natomiast łupieżu u dzieci najczęściej nie leczy się farmaceutykami zwalczającymi grzyby ze względu na możliwość uszkodzenia nerek i innych narządów.