Padaczka, inaczej epilepsja, to choroba neurologiczna objawiająca się napadami padaczkowymi. Na ten rodzaj zaburzenia neurologicznego cierpi 1% społeczeństwa, w tym ok. 400 tys. Polaków. Sprawdź, jakie są objawy padaczki i jak pomóc osobie, która ma atak.
Produkty wspomagające w stosowaniu diety
Przyczyny padaczki
Padaczka to choroba, na którą cierpią zarówno dzieci, jak i dorośli. Najczęściej dotyka ona dzieci w pierwszych latach życia oraz dorosłych po 65 r.ż., nie oznacza to jednak, że nie może wystąpić u 30-latka czy nastolatka. Główny podział padaczki wyróżnia padaczkę idiopatyczną (bez ustalonej przyczyny choroby), symptomatyczną (z ustaloną przyczyną występowania) oraz kryptogenną (w sytuacji niemożności ustalenia przyczyny, mimo prawdopodobieństwa jej występowania). Najwięcej osób cierpi na padaczkę idiopatyczną.
Padaczka u dzieci, zwłaszcza w pierwszych latach życia, najczęściej jest spowodowana uwarunkowaniami genetycznymi, wrodzonymi chorobami lub np. niedotlenieniem przy porodzie. W przypadku padaczki u dorosłych przyczynami mogą być m.in. urazy głowy, urazy mózgu, guzy, choroby zwyrodnieniowe czy zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych. Podstawą do diagnostyki w kierunku padaczki jest wystąpienie dwóch ataków epilepsji, jednak w przypadku, gdy u pacjenta po 1 ataku stwierdzono zmiany w mózgu, można rozpocząć leczenie.
Preparaty wspomagające pracę układu nerwowego
Atak padaczki
Padaczkę charakteryzują napady padaczkowe, czyli nadmierne wyładowania elektryczne w komórkach nerwowych. Są one wynikiem przejściowych zaburzeń czynności bioelektrycznej mózgu. Ogólny podział napadów padaczki można sprowadzić do napadów częściowych (obejmujących część jednej półkuli mózgu) lub uogólnionych (z wyładowaniami obejmującymi obie półkule mózgu). Napady padaczkowe mogą mieć różną postać, częstotliwość występowania oraz długość. Atak epilepsji nie oznacza zawsze napadu drgawek.
Jak wygląda atak padaczki? U dorosłych najczęściej występują ataki toniczno-kloniczne, charakteryzujące się drgawkami ciała, utratą przytomności i upadkiem chorego. Możliwe jest również nieświadome oddanie moczu lub stolca, przegryzieniem języka czy „pianą z ust”. Jednak napad padaczkowy może także być atoniczny, czyli prowadzić do utraty przytomności i zwiotczenia mięśni, czy też np. miokloniczny. Polega on na występowaniu drgawek zazwyczaj w kończynach górnych, przy zachowaniu świadomości chorego.
Atak padaczki u dzieci nie musi wiązać się z drgawkami. Bardzo często u najmłodszych pacjentów napad padaczkowy oznacza zastygnięcie dziecka w bezruchu. W przypadku kilkumiesięcznych dzieci można zaobserwować m.in. powtarzające się drżenie palca lub rączki. Atak padaczki u dzieci i dorosłych może trwać kilkanaście sekund, 2-3 minuty lub dłużej. Gdy trwa on ponad pół godziny lub objawia się kilkoma napadami występującymi po sobie przy jednoczesnym braku odzyskania świadomości chorego, wtedy mówimy o stanie padaczkowym. W przypadku jego wystąpienia należy wezwać pogotowie ratunkowe.
Jak zachować się przy ataku padaczki?
Padaczka jest chorobą, która znacznie wpływa na funkcjonowanie chorego i jego komfort psychiczny. Atak może nastąpić w każdej chwili, bez żadnych znaków ostrzegawczych. Jeśli jesteś świadkiem napadu padaczkowego, zadbaj o bezpieczeństwo chorego. Rozluźnij mu ubranie, spróbuj ułożyć go w pozycji bocznej bezpiecznej lub połóż mu pod głowę poduszkę, aby nie uszkodził sobie głowy. W żadnych wypadku nie trzymaj go za nogi lub ręce, nie próbuj otworzyć szczęki. Osobom nieprzytomnym nie wolno podawać leków! Po ataku chory może być senny lub pobudzony.
Leczenie padaczki
Leczenie farmakologiczne pomaga zmniejszyć częstotliwość lub charakter napadów padaczkowych, jednak nie u każdego pacjenta leki przeciwpadaczkowe działają. W takim przypadku można zastosować leczenie chirurgiczne, jak usunięcie części mózgu, w której występuje ognisko padaczkowe lub stymulacja nerwu błędnego. Jeśli przyczyną padaczki jest np. guz mózgu, należy przeprowadzić odpowiednie leczenie onkologiczne. Chorzy (szczególnie dzieci) stosują także dietę ketogenną, która ogranicza spożycie cukrów, a zwiększa ilość tłuszczów w pożywieniu.
