Osteoporoza to choroba, która wciąż jest lekceważona przez wiele osób w naszym kraju. Sprawdź, czyj jest zrzeszotnienie kości i jak z nim walczyć.

Czym jest osteoporoza?

Najprościej mówiąc, jest to choroba polegająca na ubytku masy kostnej, co objawia się łamliwością kości. Nierzadko urazy spowodowane osteoporozą nie są bolesne, co utrudnia wykrycie choroby. W Polsce może na tę przypadłość cierpieć nawet 2 miliony osób. Zdecydowana większość z nich to kobiety, jednak sprawa dotyczy również mężczyzn. Osteoporoza najczęściej występuje po 60. roku życia, a w przypadku kobiet może rozpocząć się nawet po 40. roku życia i ma to związek z okresem menopauzy. Około 80% przypadków stanowi osteoporoza pierwotna, natomiast w reszcie przypadków dochodzi do reakcji organizmu na leki, alkoholizm czy zaburzenia hormonalne.

Czynniki ryzyka występowania osteoporozy

Istnieje kilka ważnych aspektów naszego zdrowia, na które powinniśmy zwrócić uwagę. Niektóre z nich są możliwe do wyeliminowania. O jakich czynnikach mowa? Są to przede wszystkim

1. Wiek (ludzki szkielet traci masę naturalnie od 25.-30. roku życia).
2. Płeć (kobiety chorują częściej).
3. Zmiany hormonalne (menopauza).
4. Obciążenia genetyczna – występowania osteoporozy w rodzinie.
5. Choroby nerek, tarczycy, zaburzenia trawienia i wchłaniania składników pokarmowych.
6. Wysokie spożycie alkoholu, palenie papierosów.
7. Niewielka aktywność fizyczna.
8. Dieta uboga w wapń.
9. Niedobory witaminy D.
10. Niektóre leki sterydowe.

Mechanizm choroby i objawy

Podstawowym powodem gorszej kondycji kości i ich łamliwości jest niedobór wapnia w organizmie. Wapń, a dokładniej siatka kolagenowa z soli wapnia, odpowiada za strukturę kości i ich wytrzymałość. Zrzeszotnienie kości, czyli osteoporoza, powstaje gdy naturalna przyswajalność wapnia w organizmie człowieka spada. Co za tym idzie, gości nie mają tak gęstej struktury i są podatne na złamania. Proces ten najbardziej dotyczy wrażliwych elementów szkieletu, tj. kręgi w odcinku piersiowo-lędźwiowym, szyjki kości udowej, żeber oraz kości promieniowej. To tam najczęściej dochodzi do bolesnych złamań, które mogą doprowadzić do upośledzenia ruchów motorycznych, w związku z czym osoba chora może stracić możliwość swobodnego chodzenia. Niestety, osteoporoza nie daje objawów. Gdy już dochodzi do złamań, choroba jest w zaawansowanym stadium.

Leczenie osteoporozy

Jednym z podstawowych badań, które może pomóc w ocenie postępu choroby, jest densytometria. Badanie to określa gęstość kości w odcinku lędźwiowym lub biodra. Ponadto warto wykonać morfologię krwi, która odpowie na pytania związane z gospodarką wapnia w organizmie. Jeśli stwierdzono u nas osteoporozę (lub jej wczesne stadium – osteopenię), lekarz najczęściej przepisuje generyczne bisfosfoniany, wśród których wyróżnia się alendronian, ryzedronian i ibandronian. Powodują one zahamowanie resorpcji wapnia – tj. jego utratę w kościach oraz działają zapobiegawczo przeciwko złamaniom.

Aktywność fizyczna i suplementacja w trakcie choroby

W osteoporozie istotna jest odpowiednia dieta wsparta suplementacją. Nie może w niej zabraknąć białka, magnezu, potasu i wapnia. Ponadto, niezwykle istotna jest suplementacja witaminy D. Niestety, w naszej szerokości geograficznej brak słońca powoduje, iż nasze ciała nie są w stanie wytworzyć dostateczną ilość witaminy D. A jest ona potrzebna, ponieważ uczestniczy w wchłanianiu wapnia z przewodu pokarmowego. Warto jednak pamiętać, aby suplementację należy przeprowadzać pod ścisłą kontrolą lekarza. Nadmiar wapnia w organizmie może mieć negatywne skutki i prowadzić do zwapnienia naczyń krwionośnych.

Równie istotna jest aktywność fizyczna – zarówno profilaktycznie, jak i w trakcie choroby. Całkowita bezczynność ze strachu przed złamaniami czy upadkami nie jest zalecana. Po dokładne wytyczne najlepiej udać się do wykwalifikowanego lekarza.