WHO sugeruje, aby karmienie piersią trwało do 6 miesiąca, a od 6 do 24 wespół z sukcesywnym wprowadzaniem innych pokarmów. Nie ma w tym nic dziwnego. Chociaż kobieta nie zawsze może karmić piersią, ale kiedy tylko jest to możliwe – warto, bo jej pokarm to najlepsze, co dziecko może otrzymać w pierwszych miesiącach życia. Dowiedz się dlaczego.

Co zawiera mleko matki?

Skład pokarmu różni się zarówno od fazy pojedynczego karmienia, jak i od fazy rozwoju samego dziecka. To dlatego uważa się mleko matki za najlepszy pokarm, ponieważ dostosowuje się do potrzeb dziecka, a jego produkcja jest niejako automatyczna. Mleko matki zawiera wszystkie najpotrzebniejsze substancje odżywcze: tłuszcze, białka i węglowodany. Te ostatnie pod postacią laktozy są źródłem energii. Tłuszcze pomagają w tworzeniu układu odpornościowego, a białka głównie wspierają organizm dziecka pod kątem budowy nowych komórek oraz ułatwiają wchłanianie mikro- i makroelementów. Pokarm matki jest dla latorośli najważniejszym źródłem witamin. Bez niego dziecko nie przybiera na wadze i się nie rozwija prawidłowo. Już w ciągu pierwszych minut życia, gdy noworodek wysysa pierwsze krople tzw. siary, jest chronione przeciwciałami matki, gdyż samo jeszcze nie posiada własnej odporności. Poza tym siara pozwala na wydalenie smółki, zawierającej bilirubinę.

Co ważne, karmienie piersią ma również pozytywne skutki dla samej matki. Nie tylko zbliża ją do swojego maluszka, ale i pozwala rozładować stres i zadbać o swoją wagę. Wykazano, iż karmienie naturalne obniża ryzyko cukrzycy oraz nowotworów jajnika i piersi.

Dieta kobiety karmiącej – fakt czy mit?

Mówiąc najogólniej – mit. Oczywiście, młode mamy powinny zrezygnować całkowicie z alkoholu oraz ograniczyć spożycie kawy i tłuszczów wysokoprzetworzonych. Poza tym nie ma powodów, aby wprowadzać jakąkolwiek dietę restrykcyjną. Karmienie piersią wymaga od kobiety zbilansowanej, różnorodnej diety, w której nie trzeba rezygnować, np. z kapusty. Właściwości gazotwórcze tego typu produktów nie przenikają do pokarmu. Podstawową, najważniejszą zasadą w razie eliminacji którejkolwiek grupy produktów z jadłospisu matki karmiącej jest obserwacja noworodka (lub jej własne alergie). Reakcje ze strony jego układu pokarmowego pozwolą ocenić, czy aby któryś pokarm mu nie szkodzi. Należy jednak podejść do tej kwestii z należytą ostrożnością, a w razie czego poszukać porady lekarskiej lub laktacyjnej.

Przyczyny rezygnacji z karmienia

Przeprowadzone badania statystyczne wykazują, iż głównymi powodami rezygnacji z karmienia są:

– powrót do pracy,
– niewystarczająca ilość pokarmu lub jego jakość,
– wiek dziecka.

Rzadziej są to obawy przed deformacją piersi czy silne podrażnienia i rany brodawek lub mało spotykana wrodzona nietolerancja laktozy. Bez względu na przyczynę, matki dokonujące takiego wyboru powinny być wspierane. Zarówno przez własną rodzinę, jak i lekarzy i konsultantów laktacyjnych. W szczególności dla kobiety, która rozpoczyna etap życia w roli matki, wszelkie porady i troska są kluczowe w utrzymaniu długiej laktacji i to pomimo występujących kryzysów. Za unikaniem czy całkowitą rezygnacją z karmienia piersią często stoi stres i obawy wywołane brakiem wiedzy. Wielką rolę odgrywa w tym wypadku personel szpitalny, który powinien uświadamiać, uspokajać i szkolić kobiety ciężarne i po porodzie w zakresie karmienia piersią.

Często demonizuje się również mleko modyfikowane. Jednakże w wielu sytuacjach jego stosowanie jest niezbędne dla prawidłowego wzrostu dziecka. WNie więc nic wspólnego ze złą wolą czy niechęcią do karmienia. Więcej na temat mleka modyfikowanego przeczytasz pod tym adresem. To samo tyczy się matek, które odciągają pokarm. Karmienie jest sprawą wybitnie indywidualną, część kobiet rezygnuje z niego z powodu bólu i dyskomfortu, który okazuje się nie zniesienia. Pamiętajmy, iż młode matki są narażone na baby blues czy depresję poporodową, gdzie jedną z ich przyczyn może być brak satysfakcjonującej laktacji.