Skacząca powieka to objaw, który niepokoi wiele osób. Z reguły ten problem dotyczy ludzi narażonych na długotrwały stres oraz zmęczenie, ale może również wynikać z “wypłukania” mikroelementów z organizmu (np. magnezu), działania ubocznego leków czy też stałej pracy przy komputerze. Czym spowodowane jest drganie powieki i jak temu zaradzić?

Drganie powieki – przyczyny

Do drgania powieki dochodzi w momencie skurczu mięśnia okrężnego oka. Najczęstsze przyczyny drgania powieki to:

1. Stres – kiedy prowadzisz intensywny tryb życia, problemy Cię przytłaczają, a Twoja praca wiąże się z wieloma wyzwaniami, organizm zaczyna się “buntować”. Jednym z objawów tego stanu rzeczy jest właśnie skacząca powieka. Warto w takiej sytuacji postawić na ćwiczenia relaksacyjne, medytacje, spacery oraz dowiedzieć się, jak sobie radzić ze stresem.
2. Zmęczenie – brak snu oraz przewlekłe zmęczenie prowadzą do odwodnienia organizmu, co z kolei przyczynia się do większych drgań w obrębie oka. Pamiętaj, że dorosły człowiek potrzebuje ok. 8 godzin snu, aby organizm zregenerował się. Nie ma nic dziwnego w tym, że po kilku “zarwanych” nockach powieki drgają – to oznaka wycieńczenia. Pamiętaj również, iż trzeba ograniczyć czas spędzony przy sprzęcie elektronicznym. Gdy oko jest zmęczone, zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia skurczu powiek.
3. Nadmiar kawy i alkoholu – używki przyczyniają się do wystąpienia niekontrolowanego drżenia mięśni w kończynach, a także wokół oka. Należy odstawić je np. na miesiąc i obserwować efekty.
4. Niedobory mikroelementów – intensywny tryb życia czy nadmiar alkoholu bądź tytoniu prowadzi też do sytuacji, gdy w organizmie brakuje kluczowych pierwiastków, jak m.in. magnez, potas, czy wapń. Jeżeli cierpisz na niedobór magnezu, dodatkowo mogą wystąpić skurcze mięśni w nogach, marznięcie stóp i dłoni oraz bóle głowy. Z kolei o niedoborze wapnia, oprócz drgających powiek, mogą świadczyć inne skurcze na twarzy oraz problemy z koordynacją ruchową dłoni. Natomiast zbyt niski poziom potasu objawia się np. kołataniem serca i częstymi zmianami nastroju.
5. Ciąża – część kobiet skarży się na drganie powiek w trakcie trwania ciąży. Z reguły wynika to ze zbyt małych ilości magnezu oraz potasu w organizmie, ponieważ ciało kobiety w tym czasie “domaga się” większych ilości minerałów, aby rozwój płodu był prawidłowy.

Drganie dolnej powieki a drganie górnej powieki

Bez względu na to, która z powiek drży, warto zastanowić się nad zmianą trybu życia. Jeśli dominuje w nim stres, kawa i kiepska dieta, to możesz być niemal pewny, że to braki ważnych składników odżywczych i niedobory snu są za to odpowiedzialne. Co wówczas możesz zrobić? Podstawą do zmian powinno być badanie krwi i poziomu witamin (szczególnie B1) oraz minerałów (potas, sód i magnez). Kolejny krok to włączenie do diety produktów, które zawierają ww. składniki. W porozumieniu z lekarzem można również sięgnąć po suplementy diety, które pomogą uzupełnić niedobory. Zmiany w sposobie życia powinny być jednak priorytetem.

Drgająca powieka – kiedy udać się do lekarza?

Kiedy warto wybrać się do lekarza pierwszego kontaktu w przypadku drgania powiek? Jeżeli wystąpią towarzyszące objawy – drganie lub drętwienie innych części twarzy, silne bóle oczu, czy zawroty głowy. Ponadto skoki powieki, które trwają dłużej niż tydzień, powinny zostać zbadane przez lekarza. Specjalista neurolog może wówczas zlecić dodatkowe badania – EEG, rezonans magnetyczny czy wspomniane wcześniej badanie krwi. Celem tych badań jest wykluczenie poważnych, ale występujących rzadko schorzeń, wśród których wymienia się:

• stwardnienie rozsiane,
• porażenie nerwu twarzowego,
• zespół Tourette’a,
• różnego typu dystonie,
• połowiczy kurcz twarzy.

W bardzo rzadkich wypadkach uporczywe drganie powieki może świadczyć o występowaniu schorzeń oka, takich jak:

• jaskra,
• zespół suchego oka,
• erozja rogówki,
• zapalenie powiek.

Schorzeniom tym najczęściej towarzyszy zaczerwienienie i pieczenie. To symptomy, które warto skonsultować z lekarzem okulistą. Przyczyny drgania powieki w większości wypadków nie są poważne, ale nie należy całkowicie lekceważyć tego objawu.

Autor artykułu:
technik farmaceutyczny Anna Onikijuk