Każdy z nas miał okazję zetknąć się z oparzeniem. Nie jest to przyjemne doświadczenie. Jednak warto wiedzieć, jak poprawnie udzielić pierwszej pomocy w nagłej sytuacji. Szczególnie że najważniejsza jest szybka reakcja.

Czym jest oparzenie i jakie są jego rodzaje?

Oparzenie to nic innego jak uszkodzenie zewnętrznych oraz głębiej położonych tkanek. Najczęściej dochodzi do niego poprzez działanie ciepła. Oparzyć możemy się również żrącymi substancjami chemicznymi (np. detergentami, rozpuszczalnikami chemicznymi itd.), prądem elektrycznym czy promieniami słonecznymi. Oparzenie wrzątkiem lub gorącą parą wodną zdarza się najczęściej. Tak na dobrą sprawę wystarczy 55 stopni Celsjusza, by uszkodzić zewnętrzną warstwę naskórka.

Możemy wyróżnić kilka stopni oparzeń w zależności od głębokości. Oparzenia pierwszego stopnia dotyczą jedynie zewnętrznej tkanki czyli naskórka. Objawiają się miejscowym zaczerwienieniem skóry i krótkotrwałym bólem. Wszelkie dolegliwości powinny ustąpić po kilku dniach bez widocznych blizn.

Oparzenie drugiego stopnia jest znacznie poważniejsze. Charakterystycznym objawem prócz bólu jest pęcherz, który wypełnia się płynem surowiczym. Taki rodzaj oparzeń również znacznie dłużej się goi. Początkowo po wyleczeniu „bąbla” jego miejscu pojawia się lekko zaczerwieniona skóra, która jest niezwykle delikatna. Pełne wyleczenie trwa od 10 do 21 dni w zależności od wielkości powierzchni skóry, która jest poparzona. Dodatkowo możemy wyróżnić trzeci oraz czwarty stopień oparzeń. Te mogą być zagrożeniem dla życia i zdrowia. Wiążą się one z martwicą tkanek i ich poważnym uszkodzeniem.

W przypadku trzeciego i czwartego stopnia bezwzględnie musimy się skontaktować z lekarzem.

Pierwsza pomoc w przypadku oparzeń

Jeśli dojdzie do poparzenia, w pierwszej kolejności musimy pozbyć się ze skóry środka drażniącego. Następnie przemywamy to miejsce bieżącą letnią wodą. Schładzamy miejsce uszkodzonej tkanki i od razu zmniejszamy obrzęk, który może się pojawić nawet po 30 minutach po oparzeniu. Kontynuujemy ten proces około 20 minut i następnie oceniamy stopień oparzenia. Jeśli skóra jest jedynie zaczerwieniona i nie pojawia się pęcherz, nie musimy podejmować dalszych kroków. W przeciągu dwóch trzech dni dolegliwości same ustąpią. Gdy w miejscu oparzenia pojawił się pęcherz wypełniony płynem surowiczym, najlepiej podjąć dodatkowe czynności. Jeśli to konieczne można zabezpieczyć miejsce oparzenia odpowiednio dobranym opatrunkiem.

Dobrym rozwiązaniem, które w znacznym stopniu przyśpieszy proces regeneracji skóry, jest specjalny żel hydrokoloidowy. Nakładamy go grubą warstwą na zmienione miejsce, dwa do trzech razy dziennie. Tworzą one specjalne środowisko dla rany, dzięki któremu proces regeneracji trwa krócej. Pod żadnym pozorem nie można powstałego bąbla przekłuwać lub uszkadzać. Może wówczas dojść do zakażenia i dodatkowych powikłań, które będą wymagały już konsultacji lekarskiej lub chirurgicznej.

Nie natłuszczamy miejsca uszkodzenia skóry. Gdy oparzenie pokrywa większą część ciała np. całą rękę czy nogę, bezwzględnie należy się skontaktować z pogotowiem. Część objawów ogólnoustrojowych po oparzeniu znacznej powierzchni ciała pojawia się nawet po kilku godzinach. Warto pamiętać, że gdy dojdzie do zapalenia ubrania, jak najszybciej musimy je zdjąć. Zdarza się, że część odzieży wtopi się w skórę. Nie odrywajmy jej na siłę. Najlepiej by cały zabieg przeprowadził chirurg, który dodatkowo profesjonalnie opatrzy całą ranę.

Jak zapobiegać oparzeniom?

Najczęściej oparzeniom ulegają małe dzieci do trzeciego roku życia. W ich przypadku ciekawość życia zwycięża, więc wszelkie gorące przedmioty powinny być ustawione poza ich zasięgiem. Statystycznie najwięcej wypadków tego rodzaju dzieje się w naszych domach, dlatego też pociechę musimy doglądać tak, by nie doszło do nieszczęścia. Nie ma środka farmaceutycznego, który będzie zapobiegać oparzeniom. W kuchni i codziennej pracy ważny jest dobór odpowiedniej odzieży ochronnej, jeśli mamy kontakt z substancjami żrącymi czy gorącymi, dzięki nim zminimalizujemy szansę na oparzenie.